مبانی نظری تحقیق احساس پیوستگی
احساس پیوستگی
2 - 2 - 1 بخش های اصلی و مرکزی احساس پیوستگی
2 - 2 - 2 قابلیت درک فهم
2 - 2 - 3 قابلیت مدیریت
2 - 2 - 4 هدفمند بودن
منابع فارسی
مبانی نظری احساس پیوستگی
یکی از متغیرهای شخصیتی که در چند سال اخیر مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است ، احساس پیوستگی است ، ( سالیوان ، 1993 ؛ آنتونوسکی ، 1996 ).
احساس پیوستگی یک سازه شخصیتی با سه مؤلفه درک پذیری ، توانایی مدیریت و معناداری می باشد . در درک پذیری به احساس پیوستگی اشاره می شود که در آن فرد معتقد است هیچ چیز منفی یا حیرت آوری اتفاق نیفتاده و زندگی می تواند خوب و معقولانه و مطابق انتظارش پیش رود . مؤلفه توانایی مدیریت ، احساس دارا بودن منابع مورد نیاز برای حل مشکل و مبارزه با استرس ها را منعکس می کند و در نهایت ، احساس معناداری متضمن این است که چقدر فرد زندگی را با ارزش دانسته و تا چه اندازه این حس را به تنها به لحاظ شناختی بلکه به طور هیجانی به همراه دارد ( آنتونوسکی ، 1996 ؛ آنتونوسکی ، 1987 به نقل از واستاماکی ، 2009 ).
احساس پیوستگی سازه ای است که توسط آنتونوسکی ( 1993 ) برای نشان دادن مقابله موفقیت آمیز در برابر فشارزاهای زندگی بیان شده است که جهت گیری کلی فرد و احساس اعتماد و پویایی مداوم و فراگیر را در زندگی و دنیای پیرامون وی نشان می دهد . احساس پیوستگی باعث می شود فرد تحریکات درونی و بیرونی دریافت شده را در زندگی سازمان یافته تر ، قابل پیش بینی تر و توضیح پذیرتر درک نماید . به بیان ساده تر ، احساس پیوستگی به ادارک و احساسات فرد اشاره می کند که زندگی برای او قابل درک ، کنترل پذیر و پر معنی است و احساس پیوستگی یک ویژگی شخصیتی است و کسی که این احساس را داشته باشد :
1 - محرک های درونی و محیط بیرونی که در طول زندگی ساخته شده اند را قابل پیش بینی و توضیح می داند .
2 - معتقد است منابعی برای روبرو شدن با مطالبه های محرک ها وجود دارد .
3 - این مطالبه ها ، چالش هایی هستند که ارزش سرمایه گذاری و مبارزه دارند و بر همین اساس آنتونوسکی احساس پیوستگی را هسته اصلی پردازش اطلاعات پیچیده توسط انسان می داند که تعارضات را حل کرده و استرس را قابل تحمل می کند .
احساس پیوستگی ، احساس قابل اعتماد ، پویا ، با ثبات و نافذ است ( آنتونوسکی ، 1987 ؛ به نقل از ساوولاتین 2005 ؛ آنتونوسکی ، 1996 ) و آنتونوسکی معتقد است که احساس پیوستگی یک منبع مقاومت تعمیم یافته ای است که اثرات استرس را بر سلامت تعدیل می کند ؛ این تعدیل از این طریق انجام می گیرد که احساس پیوستگی روشهای سودمند و مفیدی از برخورد با عوامل استرس زا را در
